Soczewki kontaktowe są drugą obok okularów, popularną metodą korekcji wad wzroku. Wśród wielu różnych konstrukcji najpopularniejsze są soczewki miękkie, które w przypadku właściwego doboru przeprowadzonego przez optometrystę lub okulistę są w stanie skorygować wadę wzroku na podobnym poziomie tak jak w przypadku korekcji okularowej oraz zapewnić bezpieczeństwo ich użytkowania. Z doświadczenia wyniesionego z rozmów z wieloma pacjentami dowiadujemy się jednak o przypadkach niewłaściwych zachowań, które mogą doprowadzić do poważnych skutków zdrowotnych ich użytkowników.
Grzechem głównym jest tutaj tzw. samodopasowanie. Bardzo często zdarza się, że pacjenci posiadając wiedzę o swojej wadzie wzroku, nabywają soczewki kontaktowe o zbliżonej mocy bądź opierając się o kalkulatory on-line przeliczają moc okularową na adekwatną moc soczewkową. Niestety proces doboru soczewek to nie tylko odpowiednia moc soczewki, ale co ma w tym przypadku niebagatelne znaczenie, także jej konstrukcja. Soczewki kontaktowe o tej samej mocy, ale różnych producentów będą różniły się bardzo wieloma elementami, zaczynając od średnicy, wysokości bazowej, kształtu krawędzi, tlenotransmisyjności, uwodnienia po materiał czy też grubość. Te wszystkie elementy mają wpływ na to jak określona soczewka będzie zachowywała się na oku i jak będzie wywierała negatywny wpływ na samo oko.
Soczewka kontaktowa jest niczym innym jak ciałem obcym, które zostaje umieszczone na rogówce i tak jak każde ciało obce wchodzi z tkanką oka w określoną interakcję zaburzając dotychczasowe procesy fizjologiczne, które są bardzo ważne dla utrzymania dobrostanu oka. Udając się do specjalisty minimalizujemy wystąpienie skutków ubocznych związany ze stosowaniem soczewek, a mogą do nich należeć stany zapalne spojówki powiekowej i powiek, spojówki gałkowej i rogówki, które w skrajnych przypadkach mogą w ciągu 24 godzin doprowadzić do utraty wzroku, jak chociażby w przypadku infekcji bakteryjnych, wirusowych, grzybicznych czy pierwotniakowych.
Podczas doboru soczewki, specjalista wykorzystując biomikroskop określa odpowiednią ruchomość soczewki, stan pokrycia rogówki, centrację oraz rotację. Jednak jeszcze przed samym doborem musi nastąpić badanie przedniego odcinka oka pod kątem spełnienia minimalnych wymogów fizjologicznych dopuszczających do użytkowania soczewek.
